Mga pamilya na walang sariling tahanan, sila totoy at neneng na wala sa eskwela, mga gutom na sikmura at bulsang walang laman. Lahat ng ito'y dala ng kahirapan. Masaklap mang isipin kung tayo'y ganito, isipin mong may mas lalala pa kaya? Paano kung magkasakit ang kapatid, nanay o tatay mo at wala kang pera upang makapunta man lang sa ospital? Wala ngang kakainin sa hapag kainan, papaano pa kaya ang pambili ng gamot o pambayad ng ospital? Kung magkaganoon man edi papabayaan na ang taong may sakit hanggang wala ng pag-asang mabuhay. Ayaw man natin maaari itong mangyari. Iyan ang buhay.
Kahirapan madalas na dahilan kung bakit hindi nakakapag-aral o kaya ay hindi na natutuloy(humihinto sa pag-aaral).Ang kadalasang nasasabi "Wala po kaming pera pam-paaral." o kaya naman "Ang dami po naming magkakapatid kaya titigil muna po ako, sila po muna."Ganyan ang kadalasang naririnig natin na problema ng ating lipunan.
Ang mabuting kalusugan natin ay mahalaga kaysa sa yaman at dapat itong makamtan ng sino man ngunit bakit sa panahon ngayon ang mabuting kalusugan ay nagiging pribilehiyo na lang?Ang laki ng nagagawa ng kahirapan sa ating kalusugan. Nasisira nito ang ating ang ating buhay. Dahil sa sobrang mahal ng mga bilihin, Mas pinipili na ng mga tao yung mas mura buti kung ang mura na may kalidad ay parang paghahanap ng karayom sa puntok ng dayami at dahil dun wala namang napapasok na nutrisyon sa katawan ng taong bumibili minsan nga nakakasama pa. Ano nga ba mga dahilan bakit hindi masugpo ang kahirapan?
Siyempre unang unahindi lang naman isang bayan o lungsod o bansa ang apektado nito kundi buong mundo, laganap ito sa bawat sulok ng mundo at kung iniisip mo na malala na ang sitwasyon sa bansa natin nagkakamali ka siguro dahil hindi lang tayo ang naghihirap. Pangalawa ang mga nangungurakot na opisyal ng gobyerno na imbis payamanin at paunlarin ang bansa para masugpo ang kahirapan ang inaatupag nila ay ang papapabigat at pa laki ng kani-kanilang bulsa.Ngunit sa totoo lang kung pag-aaralan ang priblema ang puno't dulo nito ay KAHIRAPAN. Kahit napakaraming pag-iisip at pag-aaral na ginagawa, bakit nga ba walang pagbabago? Umiikot lang ang tanong at sagot nito. Sana isang araw magising tayo sa magandang umaga na puno ng pag-asa na tayo ay lalaya din sa kahirapan.
Sakit ng Lipunan
Kahirapan, sakit ng lipunan
Di masugpo kahit may paraan
Sa tingin mo, ano ang dahilan?
Kung bakit ganito ang kalagayan
Paano na ang kinabukasan?
Kung 'di tiyak ang kaligtasan
Meron pa nga bang pag-asa
Na ang mundo'y lumaya?
Ang kinabukasan ba'y maganda?
Kung walang edukasyong lumapat sa kanila
May trabaho bang naghihintay?
Kung hindi ka naman nakapag-aral.
Ang kalusugan ay mahalaga
Ngunit sa ngayon ito'y pribilehiyo na
Paano nga ba ang kalusugan?
kung walang nakahain sa hapag kainan
Hindi ba't ang pamilya dapat may tahanan?
Ngunit madami ang ang namumuhay sa daan
Sapat na ba ang ganito?
Kahit ang kaligtasan ay 'di matamo?
Mahirap maging mahirap
Wala ng espasyo sa kahit kaunting ginhawa
Isipin ang problema ay talaga namang masaklap
Sana nga'y tayo ay lumaya na.
Gumising sana tayo na may pag-asa
Dala kahit saan magpunta
Kanit sa gitna ng karagatan,mabubuhay ka
Basta ika'y maniwala sa Diyos na mapagpala.
Princess R. Domingo
No comments:
Post a Comment