Ang Sanhi Ay Kahirapan

Nang tayo'y isinilang dito sa mundo
kaginhawaha'y namayani sa puso
inaruga ng mga taong totoo
ginagabayan saan man mapatungo.

Dumaan ang panahon, biglang nag-iba
hirap ng buhay ay akin ng nadama
Lungkot ay dumating, inagaw ang saya.
Sa problema'y kulong, kailan ba lalaya?

Kay daming hadlang ang nasa ating landas,
na kung iisipin, tila walang wakas.
Lahat ay nagsusumikap na makalagpas,
sa mga suliraning sadyang kay rahas.

Sa ating paligid ay kapansin pansin,
lahat ng tao'y kay raming suliranin.
Hindi maitago, hapdi ng tiisin
di kayang ikubli, bigat ng saloobin.

Ang iyong paligid ay iyong pagmasdan
ilang pamilya ba ang walang tahanan?
sila'y nakatira lamang sa lansangan,
Di mabubuhay kung di kakaawaan.

Mga taong sa edukasyon ay salat
dahilan upang hamakin ng lahat
Nag susumikap para sarili'y iangat
anumang hirap sa kanila'y itapat.

Ang mga bata'y pilit na nagtatrabaho,
umaasang buhay nila'y mababago
Kinabukasan nila'y wag lang mag laho
sa kagipitan ay hindi papatalo.

Anu bang ugat ng mga kahirapan?
ito ba'y dahil wala ng katapatan?
Mga pinuno nati'y nag aagawan
sa mga yamang pag aari ng bayan.

Ang kahirapa'y lalong lumalala,
Ang pag asa'y tuluyang nawawala.
Hindi malaman kung sino ang may sala
Kapighatian, sino ang may dala?

Ang lahat ng hirap ay pagsubok lamang
ng Panginoon na sa ati'y lumalang.
Upang mabuhay kailangan ay tapang,
para ating buhay ay hindi masayang.



Mula kay: Mary Ann P. Cruz