Triangulong Putik sa Dumi

Pagkaduhagi ng lugmok na kahirpang lahing Pilipino.Bakit 'di pakinggan ang mga anas ng dugong nagdaramdam? Bakit hindi baligtarin ang sikmura ng mga sikmurang butas sa dumi? At bakit kailangang iisang-tabi ang sigaw ng sanlibutang ayaw sa kahirapan?

Triangulong putik marahil ang dahilan. Sa pagnanasang maarok ang tugatog ng kaginhawaan, langgam sa ibaba'y kanilang natatapakan. Habang tinititigan ng mgsa ito ang nasa itaas, unti-unti silang pinapatay ng sikmurang ngahihintay ng kahit na maliit na butil ng bigas, upang kanilang maiuwi sa abang tahanan. Nasaan na ang di-umanong D'yos ng mga langgam? D'yos na nangakong silay tutulungan. Subalit ng magkaroon na sila ng kapangyarihan, abang mga langgam, kanila nang nakalimutan.
Hindi ka ba naawa? Sila'y naghihintay lamang ng inyong pagsagip. Pagsagip sa gitna ng alon ng kahirapan. Hindi ka ba nagsasawa sa triangulong putik sa dumi? Ba't hindi mo ito linisin? Ba't 'di mo ipag-isang tabi ang sariling pagnanasa?

Boses sa itaas ay nangingibabaw, nangingibabaw sa lakas, galit at dumi. Iringan sa salapi ay isinasampal sa mukha ng bawat pagkatao. Larawan ng Pilipinas sa mundo'y nagbago. Pagkalanta ng buhay ay nagsimula, dati'y langgam lang ang sentro, ngayo'y ginto na. Gintong kumitil sa buhay ng ilan. Salapi na nga ba ang D'yos ng mga D'yos? Kaya kung bakit mga langgam ay walang Diyos? Barya na nga ba ang gulong buhay? Kay tao sa ibaba'y hindi makuhang tumaas?

Pilipino ako, Pilipino tayo
Ang kaibahan lamang ay mahirap ako!
Subalit sa karapatan, alam kong pantay tayo
Parehong Pilipino, PAREHO RING TAO!

Mabuti pa ang langaw kahit na marumi ay sinasamahan ako tuwing gabi. Mabuti pa ang aso'y ipinagtatanggol ako. Subalit ang mga tao'y, itinataboy ako! Malinis man ang iyong damit, ginto't pilak man sa iyo'y nakasabit, pagdating mo sa langit, pakitandaan lang, lahat ng iya'y iyong ililigpit.

Kahit na mahirap, kahit na madugo, alam kong sa dulo'y D'yos ang aking kasama. Siguro nga'y may iba't-ibang dumi: dumi sa damit, Dumi sa buhay at dumi sa pagkatao. Kahit na marumi aking damit, hindi na lang ang aking pagkatao.
Sa huli Ang hukom ng sansinukob ang magpapasya, kung ang ating isusuot ay puti o itim.

Siya rin ang maghuhusga sa tunay na yaman ng isang tao. Sapagkat ang lahat ay bola lamang sa kamay na pinaiinog sa mundo.

Paglalahad ni:
Santos, June - June P.
Ce-1a